Jaloezie, frustratie, kwaadheid, angst...
Een pure emotie komt op in al zijn rauwheid. Het wil gezien en gevoeld worden. En liefst ook geuit. Al snel komt het ego opdagen... als een trouwe dienaar wil het je beschermen. Het creëert een verhaal om jou - maar eigenlijk zijn eigen bestaansrecht - te verdedigen. Het overtuigt je hoe je de angst zou moeten bevechten, hoe je het gevoel van jaloezie kan overwinnen door je superieur te gedragen, hoe je je beter zal voelen door de emotie te onderdrukken en het tegenovergestelde te doen. Terwijl het enige dat die emotie wilde, gewoon 'gevoeld worden' was. Willen we niet allemaal gehoord en gezien worden? Zo wil verdriet eenvoudigweg getroost en gerustgesteld worden. Net als kwaadheid geuit wil worden, als een storm die het land weer van water voorziet, een vuur dat als brandstof kan dienen en het land weer vruchtbaar maakt.
Kan je gewoon bij je emotie blijven, rauw en puur, ongecensureerd. Uiteraard zal het ego snel opduiken en de brand proberen te blussen. Kan je ook zijn goede bedoelingen erkennen, luisteren naar zijn advies, zonder jezelf met zijn verhaal te identificeren. Bekijk het ego als je trouwste dienaar. Alleen weet het ego niets af van hoe het anders kan. Hij analyseert plichtbewust je reacties uit het verleden en zal je aansporen om deze te blijven herhalen als het ooit iets heeft opgeleverd. Je even wat lichter voelen dankzij een glas alcohol, de pijn niet meer voelen van zodra je de tv aanzet, die ruzie vermijden en de goede vrede bewaren door je ongenoegen niet te uiten en voor jezelf te houden. Werkt prima toch? Maar wat met dat verdriet, de pijn en de frustratie? Zij blijven groeien om toch maar weer je aandacht te verdienen.
Je hoeft je ego dus niet te vernietigen of te overstijgen. Dat zou een een typische reactie van het ego zelf zijn! Wel kan je je ego weer plaatsen daar waar het thuis hoort. Op de stoel van de raadgever, de adviseur terwijl jij zelf aan het roer staat en je schip bestuurt. Jij als kapitein bepaalt waar je naar luistert en welke richting je uitgaat. Ben je dus moedig genoeg om af en toe de storm der emoties te trotseren? Wie weet wat het je te tonen heeft...
